Ik ben nog steeds De zelfmoordclub van Arto Paasillinnen aan het lezen. Eerlijk gezegd, het valt wat tegen. Het verhaal hobbelt voort zonder dat er echt vaart in zit. Zou het aan de vertaling liggen? Dat kan ik natuurlijk niet beoordelen, maar op een of andere manier ontbreekt het dit boek aan consistentie. Het lijkt niet doordacht en dat kan zowel aan de vertaling liggen als aan het origineel zelf (qua thematische uitwerking enz.).
Qua vertaling lijkt het mij nodig dat een vertaler exact het "timbre" van het origineel weet te kiezen. Een nette correcte vertaling is dus niet genoeg. Bijvoorbeeld mag je volgens mij niet (om engelse voorbeelden te gebruiken) in eenzelfde boek het woord kitten nu eens vertalen als katje en wat verder als poesje. En om te weten welk van de twee mogelijkheden je gaat gebruiken moet je het boek dat je vertaald en de stijl en het karakter van de auteur ervan heel goed aanvoelen.
Nu ja, misschien moet ik dit jaar ook eens iets vertalen. Het is wat gemakkelijk om in een blogje opmerkingen te staan maken.
Dat is jammer, want de idee is prachtig!
* * *
Peter's Blog gezien.
Ja, ik ben schromelijk tekort geschoten en heb geen Nieuwjaarswensen geSMSt. Ik wens hem nochthans zeker niks kwaads toe. Ik weet het ook niet waarom ik zo laks ben. Misschien omdat ik al dat SMS'n nogal gratuit vind.
Hierbij dan Peter: GELUKKIG NIEUWJAAR VOOR JOU EN ALLEN DIE JE DIERBAAR ZIJN!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten