Ze was kwaad op hem. Ze verdroeg al zijn grillen en vreemde verzoeken, maar nu was ze kwaad. Hij bedroog haar namelijk veelvuldig.
"Bij wie zat je nu weer?"
"Bij Ingrid" en hij lachte zoals alleen hij kon lachen.
Zij boog verdrietig haar hoofd en vroeg heel stilletjes: "Wanneer hou je er nu eindelijk mee op?"
"Als ik weet wie de ware is."
"Ach, het is gewoon je aard, je doet het altijd weer opnieuw. Jij weet niet wie of wat de ware is en dat wil je ook niet weten."
Hij keek haar toen aan zoals op de eerste dag.
"Ja, je hebt gelijk, ik blijf het doen, het is sterker dan mezelf. Ik zal mijn best doen. Het spijt me. Ik hou ook van jou."
Toen was zij weer even niet boos meer, of verdrietig.
2 opmerkingen:
Bij deze zie ik mij genoodzaakt de nodige maatregelen te treffen voor het schenden van mijn privacy terwijl u me had beloofd hier nooit enige ruchtbaarheid aan te geven.
U hoort nog van ons.
"Bij Ingrid"
Au.
Een reactie posten